Dag 10 Jasper

Na een intensieve dag zit ik dit verhaal te typen onder het genot van een klein huisconcert in ons B&B waar de eigenaar samen met een vriend op de gitaar aan het spelen en aan het zingen is, geweldig mooi.
Op zich een aparte constructie die we vaker gaan zien in B&B’s in Canada, een B&B zonder breakfast, dus vanmorgen heeft Erik lekker broodjes gehaald die we onder het genot van koffie en thee in ons B&B hebben op gegeten.
Tegen half negen zaten we al in de auto op weg naar het Maligne Canyon, een canyon met soms niet meer een breedte van 2 meter en een diepte van 50 meter. Hierlangs en over kleine bruggetjes kon je een wandeling maken, wat een mooi zicht gaf op deze indrukwekkende stroom water.
Na deze korte wandeling doorgereden naar Medicine Lake, ook weer een mooi meer in de Rockies. Dit meer ligt midden in een gebied waar vorig jaar een bosbrand geweest is, dus je ziet een ontzettend groot gebied met verbande bomen die omgevallen lijken te zijn als lucifers. Midden in dit gebied heeft hoog in de nog staande bomen een adelaar zijn nest gebouwd. In het nest kon je via de verrekijker de jongen die zitten en de adelaar vloog rond het nest. Mensen moesten op redelijke afstand blijven om het nest niet te verstoren.
Verder gereden naar het Maligne Lake, het grootste natuurmeer in Canada.
Maar wat zagen we onderweg, allemaal auto’s die stil stonden langs de weg, we dachten dat er wat gebeurd was maar er bleek een Black Bear met twee jongen aan de kant van de weg rond te lopen. Uit de auto en filmpjes en foto’s maken, zoals meerdere mensen want daar komen we toch voor, nietwaar. Wel bewust van het feit dat je hen niet mag verstoren maar als je ze zag, zich totaal niet bewust van alle mensen aan de kant van de weg. Gewoon een beetje eten, rondscharrelen en spelen. Maar wij zijn blij, we hebben een black Bear gezien.
En niet te vergeten, net een stuk voor de beren, nog een aantal deer (soort hert) met gewei gezien aan de kant van de weg. Erik zou even via het dakraam een foto maken, dus hij doet het raam open kijkt naar achter en gaat met zijn kont op de toeter zitten. Gelukkig was Rudlof het rendier doof en bleven ze gewoon staan.
Maar uiteindelijk bij het meer aangekomen, ook weer zo’n mooie blauwige kleur. Door de eigenaar van het B&B was een wandeling aangeraden die je tot boven op de berg zou leiden waar je een mooi uitzicht zou hebben over het meer, de wandeling was wel een beetje steil vertelde hij erbij. Nou dat klopte wel, de Opal Hills loop was ongeveer 8,2 km lang en er zat een stijging in van 460 meter. Eigenlijk alleen maar naar boven, tot je op de berg was en dan weer naar beneden. Maar de beloning was geweldig, wat een verschrikkelijk mooi uitzicht over het meer en de bergen in de verte. Echt genieten.
Na deze wandeling weer terug naar het B&B en ja hoor, onderweg weer allemaal auto’s die stilstonden en weer een black Bear gezien en op de foto kunnen zetten dus onze dag is helemaal goed. Ook nu was Erik gewoon weer de brutale hollander. Gewoon met zijn auto langs de kant van de weg en gewoon al rijdend mee filmen. Toen we wegreden deden meerdere mensen hem na. Toch wel een goed idee dus. We hebben echt een close-up!
Daar en bij de toeristische plekken kom je toch veel toeristen tegen maar het kan ook anders en tijdens onze hike hebben we in vier en half uur niet meer dan tien mensen gezien.
Nog even verder van de muziek genieten en dan lekker slapen.